Bye, bye Gambia

Yassin, de vrouw van onze chauffeur Alhagy, heeft pindakoekjes voor ons gebakken. In Gambia wordt veel met pinda's bereid. We hebben de afgelopen dagen veel gerechten gehad met pindasaus (domoda): beef domoda, chicken domoda en zelfs fish domoda (vis met pindasaus). Heel lekker! Als lunch eten we altijd tapalapa, een soort stokbrood. Dit beleggen we met meegenomen beleg: Pindakaas, smeerkaas, jam , chocopasta, leverpastei en zelfs tonijn.

In april hebben we een Fancy Fair gehouden waarvan de opbrengst voor de school in Jambanjell is bestemd. Tijdens deze Fancy Fair heeft Lonneke van een mevrouw een cheque gekregen om 3 naaimachines te kopen en aan de school te schenken. Deze naaimachines zijn gisteren pas aangekomen bij ons hotel. We nemen ze mee en zetten ze “even” in elkaar. Het blijkt niet zo makkelijk te zijn als we dachten. Meer schroefjes en plankjes en moertjes dan bij in een bouwpakket van Ikea. Bij Ikea krijg je er tenminste nog een bouwtekening bij. Hier hebben we maar houvast aan één plaatje. Het meeste zit nu in elkaar. De school kan het verder zelf.

De eerste kinderen lezen al een boekje in de nieuwe bibliotheek. Er staan een aantal kleine stoeltjes aan twee tafeltjes. Bij de ingang is zelfs een echte balie gemaakt. Het is nu echt af. De sleutel van de bibliotheek kan worden teruggegeven aan de schoolleiding.

We doen een rondje langs een aantal delen van de school waar we hebben geklust: Het toiletgebouw voor docenten, de afvoer van de pomp, het huishoudlokaal, de bibliotheek en de poort.

Tijd om afscheid te nemen. Christine bedankt de school voor de gastvrijheid en de samenwerking. De schoolleiding bedankt ons. Wij zijn twee weken geleden welkom geheten met een lied. Nu is het onze beurt. We zingen ons lied "By the river of Gambia". Daarna schudden we handen en omhelzen de mensen waar we een band mee hebben opgebouwd: Vice principal mrs. Colley, teacher Lamin, juf Sally, huishoudjuf mrs. Charty en miss. Isatou, watchman Morrow en de bouwvakkers Douda, Ammadou en Mousa. Er vloeien wat traantjes hier en daar. We zullen ze missen.

We nemen afscheid van onze chauffeur Alhagy en stappen rond 23.00 uur op het vliegtuig. We hopen dat we onderweg een dutje kunnen doen. Tot in Hoogeveen!