Chaos
9 mei 2018 - Jambanjelli, Gambia
We rijden weer naar Jambanjelly. Even een sfeerbeeld van onderweg. Er ligt veel vuilnis in de bermen, want er is geen vuilophaaldienst, behalve op enkele plekken zoals hotels en resorts. De vuilnis wordt daarom af en toe op hoopjes verbrand. Er is één geasfalteerde weg naar het dorp. Een aantal keren onderweg hebben we politiecontrole. Die worden meer gehouden om de snelheid uit de auto's en vrachtwagens te halen dan om echt te controleren.
Als je in de buurt van een dorp komt zien we kleine schuurtjes staan wat in feite winkeltjes zijn. Aan de buitenkant lijkt het heel rommelig, grijs en kaal. Binnen zijn ze meestal netjes en goed opgeruimd. Hoe dichter je bij het centrum van het dorp komt hoe netter de winkeltjes zijn. Af en toe loopt er en koe of enkele geiten in de berm of steken de weg over. Regelmatig komen we ezelskarren tegen.
Alle wegen in het dorp zijn twee baans zandwegen. Wat een gehobbel!
Berichtje voor Ellen: De roze sportschoenen die je aan de jongen (verkeersregelaar) onderweg hebt gegeven heeft hij elke dag aan.
Vandaag was het een drukke dag.
Als eerste gaan we op de groepsfoto en groepsfilm. Daarvoor gaan we met zijn allen in de mooie kuil. We zingen ons lijflied "By the rivers of Gambia". Mousa, Douda en Amadou zingen dapper mee. Mooi om die stoere mannen mee te horen zingen.
De eerste steen
De eerste steen kan worden gelegd voor het toiletgebouw voor docenten. Lonneke krijgt deze eer. Ze legt vakkundig de steen in één keer goed. Ze kan goed overweg met metselspecie en troffel. Douda verwoordt het als volgt: "Als jullie straks weer thuis zijn in Nederland kun je je eigen huis bouwen".
Boeken
De boeken kunnen worden overgebracht van de oude naar de nieuwe bibliotheek. Het schoolhoofd heeft hiervoor tientallen kinderen geronseld. Binnen de kortste keren zijn alle boeken over. Alleen hadden we ze de afgelopen dagen gesorteerd en gecategoriseerd. Nu ligt alles weer door elkaar op stapels op de grond. Zelden zo'n ongeorganiseerde chaos gezien als nu. De kinderen buitelen over elkaar het lokaal in en weer uit. Sommige kinderen hadden het idee dat ze de boeken mee naar huis mochten nemen. Maar dat werd ze door Lonneke duidelijk uit het hoofd gepraat. Aan het eind van de middag staan de meeste boeken op de juiste plaats.
De poort
Bij de poort zit het rechter hek nu goed in zijn hengsels. Tussen de pilaar en de omheining moet beton worden gestort. Hiervoor is vanmiddag bekisting aangebracht. Ook de bewapening hangt er al in. Klaar om het beton te storten en zo de pilaar waar het hek aan hangt te verbinden met de omheining. Het wordt dan een stuk steviger dan het was.
Naar Alhagy
Aan het eind van de middag gaan we op bezoek bij het huis van onze chauffeur Alhagy. Hij woont een aardig eindje van de grote weg af op hetzelfde compound als dokter ter Steege. Dokter ter Steege heeft al jaren een huis in Gambia. Wat een gehobbel over die zandwegen. Eén keer komen we met z’n allen zelfs los van de zitting. Het lijkt wel een achtbaan in de Efteling. Bij het huis van Alhagy worden welkom we geheten door zijn vrouw Yassin en de kinderen Huja, Hamza en Mohammed. We geven wat cadeautjes en spelen met de kinderen: Gezellig! Op de terugweg rijden we langs een aantal volkstuintjes waar de vrouwen van het dorp elk een stukje land hebben waar ze groenten kunnen verbouwen. Een eindje verderop maken ze houtskool.
Terug in het hotel is het snel even douchen en dan weer rondom de kaars:
Rondom de kaars
Hij ziet het zo
Als u de ander tegenkomt, de ander
die iets vindt, iets denkt, iets doet
wat u maar moeilijk kunt aanvaarden
wees dan niet bevreesd, zeg ik
wees niet terughoudend en wantrouwig
zelfs niet een heel klein beetje op uw hoed
daar is beslist geen reden voor
eenmaal samen aan tafel
of wandelend over een zanderig pad
Zult u merken dat u zonder strijd
Uw eigen inzicht overeing mag houden
u blijft wie u bent, raakt niets kwijt
krijgt er alleen een visie bij
om over na te denken op een stil moment
wees niet benauwd, zeg ik
erken de verschillen, die zijn er nu eenmaal
in de wereld die Ik schiep; als iedereen
hetzelfde was, wie zou zich dan nog verwonderen
verwonder u, toon nieuwsdierigheid
nader elkaar, praat met elkaar, praat, praat
en houd op met praten
getweeën door één deur. Waarheid
naast waarheid, mens naast mens
moet geen punt zijn, gaat vast goed
geloof Mij maar
Wat hebben jullie weer veel gedaan in één dag!
En nu nog maar twee werkdagen daar voor de boeg. Sterkte daarvoor en geniet van al die ontmoetingen!
Hartelijke groeten, Willem en Ans
Enweer prachtige foto.s bedankt hier voor.
Succes met de laatste loodjes!
Het vuil dat niet werd opgeruimd. Was dat ook niet zo de eerste keer dat de jeugd daar was? Leuk dat jullie bij Alhagy zijn geweest. Is dat mooie witte huis van hem?
Ook weer mooie foto’s gemaakt en wat zijn daar toch mooie kinderen met prachtige stralende ogen. Ook de groepsfoto in de kuil waar jullie zo hard hebben gewerkt is bijzonder. Dat worden dus al 2 liederen die gezongen moeten worden in de Oosterkerk.
Maar ook vandaag weer veel werk verzet En dan die chaos in de bib die gelukkig weer veranderde in een geordende ruimte. Nog 1 dag en dan is jullie avontuur daar weer afgelopen en komt het afscheidnemen van mensen waar jullie een band mee hebben gekregen. Maar het is fijn om te weten dat jullie geliefden blij zijn dat ze jullie weer mogen omhelzen.
Rondom de kaars:
Bij dit gedeelte zie ik de gemeente van de Oosterkerk. Verschillend in geloofsbeleving maar zo één!!!
Liefs Marja