Rijst
10 mei 2018 - Jambanjãli, Gambia
In Nederland hebben een aantal kennissen, vrienden en familie ons geld meegegeven om rijst te kopen en uit te delen. Voor dit geld hebben we 21 zakken rijst van 50 kilo kunnen kopen. Een familie van 15 personen kan er 2 weken van eten. De schoolleiding heeft een lijst opgesteld met de namen van gezinnen die het armst zijn en de rijst het beste kunnen gebruiken. Om in de sfeer van Gambia te blijven huren we een ezelskar om de rijst rond te brengen. Op het schoolplein wordt de kar getest door Christine en Herma, goed gekeurd! Onderweg worden we gefilmd door een dorpeling: Witte mensen die achter een ezelskar lopen, dat is wel heel bijzonder. Eén van de docenten van school loopt met ons mee om de juiste families aan te wijzen. Er zijn namelijk geen straatnamen en huisnummers in Gambia. Een kleine communicatiestoring levert ons een fikse wandeling op in de hete zon. We dachten dat het gezin in de buurt van de school woont, maar dat valt wat tegen. De mensen die we de rijst geven zijn verbaasd. Leuk om te doen.
Het huishoudlokaal en bibliotheek hebben we omgewisseld, zodat het huishoudlokaal vlakbij de buitenkeuken komt. Vandaag kookt de kookjuf, samen met 2 assistenten pasteitjes voor ons. Ze zijn gevuld met verse vis, wortels, ui en aardappel. Ze smaken fantastisch.
We kunnen niet zoveel meer helpen bij het te bouwen toiletgebouw voor docenten. Daar wordt vooral gemetseld. Bij de pomp heeft Wiebe gezien dat het gootje van de pomp naar de opvangbak stuk is. Met wat stenen en specie kan hij het gelukkig repareren. Het water loopt weer netjes de bak in.
De bibliotheek is aan het eind van de dag prachtig ingericht door Mieke, Greetje, Christine en Heleen. Met labels op de rekken hebben ze aangegeven bij welk vak de boeken horen. Het ziet er prachtig opgeruimd uit. We hopen dat er veel gebruik van wordt gemaakt.
Het tweede hek van de poort hangt er nu ook in. De poort kan zelfs dicht. Het is lang geleden dat dit mogelijk was. De scharnieren moeten aan het hek worden gelast. Dat is een secuur werkje. Een vakman uit het dorp komt vrijwillig helpen. Onder toeziend oog van Gert levert hij vakmanschap af. De 2 Jannen, Durk en Gert hangen de poort samen met Douda aan de pilaar. De koevoet moet er wel even aan te pas komen. Maar na een paar flinke tikken met de hamer door Jan, kan de poort dicht.
Herma en Jan Kok hebben zo’n 30 stoeltjes en krukjes gerepareerd. De houten zitting van het krukje wordt weer vastgeschroefd op het onderstel.
Okke boort gaatjes in de gedenkplaat die Jan Godeke heeft teruggevonden en bevestigt dit aan de muur. Op de plaat staat “The first stone for this building was laid on 17-11-2006 by Harry and Christine Bruinsma”. Verder repareert hij ook nog een stopcontact. Een aantal van ons hadden namelijk met een schok vastgesteld dat hier wat draadjes los zaten.
In de middag geven we steeds meer spullen weg die we niet meer nodig hebben. Een T-shirtje hier en wat schoenen daar. Onze koffers zullen minder gevuld zijn dan op de heenweg. Onze bouwvakkers Ammadou, Douda en de watchman (soort conciërge) Morrow krijgen ook allemaal een zak rijst. We brengen dat naar hun huis. We schrikken een beetje hoe eenvoudig en primitief hun huisjes zijn. Ammadou glundert: Van deze zak rijst van 50 kilo kan zijn gezin van 5 personen een maand eten.
Rondom de kaars
Het is vandaag Hemelvaartsdag: Jezus is naar de hemel gegaan, waar ook wij, dank zij hem, welkom zullen zijn. We geloven dat na dit leven er nog iets is. Dat onze geest, onze ziel, onze spirit, onze ik voortleeft. We luisteren naar een lied van Dream Theater.
Vertaling van: Dream Theater - The Spirit Carries On
Waar komen we vandaan?
Waarom zijn we hier?
Waarom gaan we heen als we sterven?
Wat ligt er achter ons?
En wat ligt er voor ons?
Is er wel iets zeker in het leven?
Ze zeggen: "Het leven is te kort,"
"Het hier en nu"
En "Je krijgt maar één kans"
Maar zou er meer kunnen zijn
Heb ik al eens eerder geleefd,
Of zou dit alles zijn dat we krijgen?
Als ik morgen sterf
Dan komt het wel goed met mij
Omdat ik geloof
Dat, wanneer we weg zijn,
Onze geest voortleeft
Vroeger was ik bang om dood te gaan
Ik dacht dat de dood het einde was
Maar dat was vroeger
Ik ben nu niet meer bang
Ik weet dat mijn ziel zal overleven
Misschien vind ik wel nooit alle antwoorden
Misschien begrijp ik wel nooit waarom
Misschien bewijs ik wel nooit
Dat wat ik geloof ook echt waar is
Maar ik weet dat ik het toch moet proberen
Als ik morgen sterf
dan komt het wel goed met mij
Omdat ik geloof
Dat, wanneer we weg zijn,
Onze geest voortleeft
"Ga verder, wees dapper
Huil niet op mijn graf
Omdat ik er niet langer ben.
Maar, alsjeblieft, laat de herinneringen
Aan mij nooit verdwijnen
Veilig in het licht dat me omringt
Vrij van angst en pijn
Een nieuwsgierige geest
Heeft me geholpen om
De betekenis van mijn leven terug te vinden
En nu ik hier ben
Is het zo duidelijk
Ik heb ontdekt wat het allemaal betekent
Als ik morgen sterf
dan komt het wel goed met mij
Omdat ik geloof
Dat, wanneer we weg zijn,
Onze geest voortleeft
Super klussen.
Super mooie foto's
Super wat een groep
Bij de hand. Enz ( de boer uit. Zwitserland) De kook juffen voor jullie !! Hulp van beide kanten! De bieb prachtig, iedereen blij met jullie! De krukjes voor de kinderen! Daar verdien je knuffels mee!! Kracht training genoeg gehad, spier arbeid, kruip door de kleinste gaatjes( over lenigheid gesproken Okke!! ). Wiebe goed opgelet! Repareren van een lekkage!! Lege koffers is prima, er is hier voldoende. neem alles goed in je op! Duurt weer een poos voor je zoiets moois weer samen kunt beleven!! Dikke knuffel voor jullie allemaal liefs van Adrie en Yvonne
En wat een verschil bij toen jullie kwamen. Toppers!
Heel wat beleeft samen, fijn dat we mee konden leven dmv de blog.
Succes en sterkte morgen met het afscheid nemen.
Wat hebben wij mee mogen genieten van al jullie belevenissen. Of we erbij waren.......alleen zonder moe te worden. Keihard hebben jullie gewerkt en zó veel werk verzet.
Maar wat een prachtig hek en zo bijzonder dat de eerste steen, gelegd door Harry en Christine, weer is teruggeplaatst. En dan de rijst!! Zo veel zakken om vele monden te voeden.
Rondom de kaars:
Wat fijn om die zekerheid te hebben dat het einde niet het einde is.
Ik wens jullie allen een goede thuisreis en thuiskomst toe.
Liefs Marja
Lieve groet van Jasper en Roelie.
Liefs Marja
Groetjes Marije
Dank voor jullie verhalen en behoudn thuiskomst.