Aan het werk en naar een vissersdorpje

7 mei 2018 - Jambanjelli, Gambia

Vandaag weer aan het werk. Ellen en Robert zijn er ook weer om te helpen. Gezellig!

Er wordt weer gegraven in de mooie kuil en weer stenen gemaakt. De sleutel van de bibliotheek is er, dus daar kunnen we ook aan de gang. De boeken worden afgestoft. Of nog beter "afgezand". Het is een beetje opruimen, stapelen en in dozen pakken. Een oud-docent van de school heeft boekenrekken gemaakt. Daar moeten nog houten platen op. Deze worden vandaag geleverd en kunnen op maat worden gezaagd. Jan zaagt, alleen kan de elektrische zaag zijn snelheid niet bijhouden en raakt telkens oververhit. Toch maar weer op z’n Gambiaans (dommeding= kalm aan).  

We krijgen steeds meer contact met de kinderen. Als er een grote groep kinderen langs komt krijgen we tientallen handen te schudden. Soms zelfs vijf tegelijk. De kinderen hebben vrijwel allemaal een blauw schooltenue aan. Eén jongetje heeft een oranje trui aan. Als deze voor de derde keer langskomt, vraag ik me af hoe vaak ik dezelfde kinderen handjes geef. Lonneke, Ellen en Heleen zingen nog een paar liedjes met de kinderen.

We hebben alle spullen die uit Nederland zijn opgestuurd al aan de scholen gegeven, behalve een kist en wat dozen met gereedschap. Deze wordt door Jan Kok overhandigd aan de techniekdocenten en de schoolleiding. Ze waren vooral blij met de bankschroef en de slijptol.

Tanji

Op de terugweg stappen we uit in het vissersdorp Tanji. Het is een druk dorp waar meer dan duizend mensen werkzaam zijn op één vierkante kilometer. Onze chauffeur geeft ons een rondleiding. Elk huis is van een familie. Vis wordt daar gedroogd en gerookt. Als het goed droog is, kan vis jaren goed blijven. Je doet er dan wat water bij en dan heb je weer "verse" vis. Bij het strand zien we duizenden mensen staan die de boten vastleggen en de vis in grote manden op het hoofd, van de boot door het water naar het strand brengen. Als een mand aan strand wordt gebracht, krijgt de drager een aantal vissen als beloning. De boten zelf blijven in het diepere water. We gaan door de mensenmassa verder het strand op en lopen zo weer een beetje het dorp binnen. Ook hier loopt er een open riool. Even verderop liggen meer dan honderd oude koelkasten en vrieskisten. Er wordt ijs gehaald uit een gebouw verderop. Dat gaat samen met de vis in koelkast of vrieskist. Zo kan de vis wel een week goed blijven. 's Avonds komende kopers en wordt de vis verkocht. Heel indrukwekkend. Tip: Kijk de foto's voor een nog betere indruk:
http://projectgambia.reislogger.nl/oudere-jeugd-gambia-2/foto/oudere-jeugd-gambia-1​

We genieten elke morgen van jullie reacties. Bedankt!

Rondom de kaars

Weinig is veel
Tekst: Roeland Smith, Menno van der Beek
 

Weinig is veel in de handen van Jezus,
kleine gebaren van liefde zijn sterk.
Groot is de zegen als God aan het werk is:
minder wordt meer, door de hand van de Heer.


De mensen zaten hongerig
bij Jezus in in het gras.
Hij zegende en brak het brood,
het beetje dat er was.


Hij gaf het aan de mensen
en zij deelden met elkaar.
het wonder van de overvloed
begint als klein gebaar.


Weinig is veel in de handen van Jezus,
kleine gebaren van liefde zijn sterk.
Groot is de zegen als God aan het werk is:
minder wordt meer door de hand van de Heer.


Wij stoppen zaadjes in de grond
die dood lijken te gaan.
Maar wacht maar tot de lente komt
en hier weer bloemen staan.


Wij werken op de aarde
en wij doen wat God bedacht.
En op een dag draagt alles vrucht,
want God heeft groot gedacht.


Weinig is veel in de handen van Jezus,
kleine gebaren van liefde zijn sterk.
Groot is de zegen als God aan het werk is:
minder wordt meer door de hand van de Heer.

Foto’s

11 Reacties

  1. Marja Leasa:
    7 mei 2018
    Gezellig dat Ellen en Robert er weer zijn.
    Moeilijk, hè, om dommeding als levenshouding aan te nemen.
    Ik noem het tropische traagheid.
    Wel weer veel werk verzet, kanjers!
    Wat een mensenmenigte bij de vissen en wat een vissoorten! Heerlijk!! Volgens mij smaakt de vis daar veel lekkerder dan hier.
    En het drogen van die vissen...... ik herinner mij dat ze dat in de Molukse kampen hier ook wel deden. Zwermen vliegen vlogen erom heen en het rook ook niet echt fris, maar als het droog was en klaargemaakt werd om te eten was heerlijk!
    Rondom de kaars:
    Alweer een mooi stuk en dat is wat jullie doen. Wat jullie met elkaar geven en doen zal zo veel vrucht dragen.
    Liefs Marja
  2. Alien:
    7 mei 2018
    Jullie hebben weer een hoop gezien en meegemaakt! Zal lekker geroken hebben bij de gedroogde vis denk ik. En wat is het gat al groot en diep!
    Toppers zijn jullie met z'n allen!
  3. Rens Roorda:
    7 mei 2018
    Werken lijkt wel het thema van deze dag. Eerst zien we jullie je letterlijk in het zweet werken en dan naar het vissersdorp. Heel bijzonder om al die activiteiten daar te zien. Heb een paar keer achter elkaar bekeken en iedere keer nieuwe dingen gezien. Blij dat de vislucht er niet bij is. Oant moarn.
  4. Monique en Egbert:
    7 mei 2018
    Okke ook in Gambia is een corrigerende tik niet toegestaan hoor. Tanji misschien wel het meest Gambiaans van alles prachtig om daar te struinen. die rooklucht neem je al gauw op de koop toe. Iedere avond kijken we weer uit naar de nieuwe avonturen. Misschien voor Gert onderin de doos nog een paar werkschoenen.
  5. Jasper& Roelie.:
    7 mei 2018
    Fijn om via dit blog te mogen genieten van jullie avontuur in Gambia en van de prachtige foto's.
    Wat een werk hebben jullie al verzet samen!!
    Vandaag het vissersdorp Tanji bezocht door jullie.Foto 's geven een goede indruk.Succes bij alle werk wat jullie nog gaan doen maar vooral heel veel plezier samen..Hartelijke groet van Jasper en Roelie.
  6. Ilse Lammers:
    8 mei 2018
    Wat worden de verhalen toch mooi verwoord, complimenten aan de schrijver (s). Ook aan de foto's is goed te zien dat jullie hard aan het werk zijn geweest, er staan al super veel stenen. Nog veel succes en geniet van het mooie land!
  7. Elsa:
    8 mei 2018
    Wat heerlijk om jullie belevenissen steeds te lezen. Wat wordt er hard gewerkt, een enorm gat gegraven al en veel stenen gemaakt. En dan de dingen er om heen nog.
    Mooi om de cultuur een beetje te leren kennen via de blog. Zo’n groot vissersdorp is toch wel heel bijzonder. Niet voor te stellen, maar het komt wat dichterbij door de foto’s.
  8. Inge:
    8 mei 2018
    Dat waren weer hele mooie foto's zeg. Jullie doen goed werk met ze alleen. Je kan nu mooi zien aan de foto's hoe het veranderd steeds. En mama ( mieke) je mag je ogen wel open doen op de foto... hihi hhaha
  9. Marije Godeke:
    8 mei 2018
    Leuk om op deze manier jullie te volgen. Mooie foto's erbij, het ziet er zwaar uit! Geniet van de laatste dagen. Groetjes Marije
  10. Yvonne en Adrie:
    8 mei 2018
    Geweldig wat een verhaal, fijn dat Ellen en Robert hun steentje willen bijdragen! Super. Mousa die thee brengt, Mieke en de andere dames stof happen in de bieb! De mannen buiten in het zweet! En ook Okke nog tijd om te stoeien!! Jongens met z' n allen Great Work! Zo'n vismarkt ook weer zo'n mooie indruk, terwijl je in Nederland ook zulke drukke vissers plaatsen had! Die bedrijvigheid is altijd goed om te zien! Alagly is een goede gids!!! De stukjes due jullie schrijven en rondom de kaars zijn zo mooi op elkaar afgestemd! Heel mooi! Bedankt voor al deze mooie dingen! Liefs Yvonne en Adrie.
  11. Jannie de Jonge:
    8 mei 2018
    Met plezier lees ik de verslagen en kijk de foto,s. De video van het zingen in de kerk ontroerde mij. Wat mooi om dat te zien. Jullie zijn zo ver weg, maar het voelt als dichtbij. Dat harde werken in de zon, dat zal niet altijd even makkelijk zijn. Fijne dagen nog met elkaar