Eindelijk rijst

Het is onze laatste werkdag. We werken tot één uur.  Lonneke schrijft alle klussen die gedaan kunnen worden op het schoolbord. Het is nog een hele lijst.

We verdelen de klussen en gaan voor de laatste keer hier aan het werk. We werken vrijwel alles van de lijst af. De rest wordt afgemaakt door de Maarten van "Stichting Bouwen" en de bouwvakkers, Bubba Fati, Buba jr., Mussa sr., Mussa jr., Dowda, Jaja.

Rond één uur komen de principal van de upper school, mrs. Charity van home science, Embrima, Lamin en Morrow ons lokaal binnen om afscheid te nemen. We krijgen hartverwarmende toespraken van de principal en mrs Charity. We worden familie genoemd. Het werk wat we hebben gedaan blijft voor altijd herinnerd. Zelfs de jongste kinderen weten wat Jeugd-voor-Gambia heeft gedaan voor de school. De school in Jambanjelly blijft voor altijd ons 2e huis. Als laatste nemen we afscheid van alle bouwvakkers waar we mee op de steigers en op het dak hebben gezeten. Snif, snif, snif...

Rond twee uur rijden er 2 landrovers het schoolplein op. We klimmen achterop en gaan rijst halen. Eindelijk!

Eerst 12 zakken van 50 kilo in Jambanjelly, die we onderweg uitdelen. Daarna kopen we nog een keer 12 zakken in het dorp Madiana en delen het daar uit.

De chauffeurs van de jeeps stoppen bij huizen, die onze rijst en meegebrachte spullen kunnen gebruiken. Dat is vaak te zien aan de bouw van huizen. Deze noemen ze mudhouses, gebouwd met versterkte modder.

We scheuren half Gambia door achterop en bovenop de jeeps, zingens en door elkaar heen gehusseld. Regelmatig moeten we wegduiken voor een overhangende tak. De giften worden eerst ongelovig, dan met verbazing en uiteindelijk dankbaar ontvangen. Een hele belevenis voor hun en ons. Iedereen bedankt die ons heeft gesponsord met rijstgeld.

Bij Alhagy en Yassin genieten we van hun en hun kinderen. We eten weer kip domoda en kip jassa. Heerlijk! We eten veel te veel. Burp!

Terug bij het hotel frissen we ons even op en gaan naar het strandhuis Kings X. Zij organiseren een kampvuur voor ons. We dansen rond het vuur onder begeleiding van een aantal drummers op jambees.

Een heerlijke afsluiting van deze dag. Morgen naar huis!

Gedicht door Frank Lammers:

Met veel gelach
En soms geween
Is de reis nu af
De horizon is opnieuw verbreed
En zometeen is achteraf

Drie jaar was plots drie weken
En de laatste uren slaan
Kort en krachtig was't bezoek
De tijd leek wel een waan

Beeld en indruk
De mensen hier gaan mee
Niet in de koffer, maar in harten
Zo hoeven we niet te parten
Van het land aan de Afrikaanse zee

Wat begon met een groet is nu een afscheid
Ertussen in zit veel
En met het eten hier 
Zit ik toch nog op de bril