Zevende werkdag
Elke morgen lezen we jullie reacties op onze blog voor tijdens het ontbijt. We genieten daarvan. Elke keer is het verrassend en hartverwarmend wat jullie schrijven.
De wens via Gusta komt uit Almere en Hoogeveen.
Op de kliniek maken we de plafonds af. De randjes worden zelfs met een speciale strip afgewerkt. Het ziet er fantastisch uit.
Lamin, de hoofdverpleger, is helemaal in z'n nopjes. Nu zit het timmerwerk erop. Jan geeft zijn werkschoenen weg aan één van de Gambiaanse werklieden.
Het schilderwerk schiet ook al mooi op. De gebouwen zien er al fris uit.
Kawsu, de schilder, vindt de interactie met ons heel leuk. Vooral met de vrijgezelle dames. Hij spiegelt Lonneke al voor hoeveel kinderen ze kan krijgen.
Er is een nieuwe poort bezorgd. Om het goed te kunnen monteren, bikken we de 2 pilaren weg. Jan, Wiebe en Harrie zijn al snel bezweet en stoffig. Ze zijn bikkels om zo in de hete zon te bikken!
Christine, Lonneke en Jan Kok hebben bij de nieuwe school een oud gebouwtje geïnspecteerd. Dit gebouwtje heeft de school gekregen van het dorp. Misschien maken ze er een bibliotheek en het administratie kantoor voor de school van.
Douwda is een bouwvakker die ons twee jaar geleden heeft geholpen. De eerste groep kent hem ook nog wel. Het was een goed weerzien.
Een vrouw uit ons dorp Jambanjelly is bevallen van een baby. De bevalling gebeurde in een andere kliniek. We zorgen ervoor dat zij als eerste ons kraamcadeautje krijgt: een rompertje of vestje met een mutsje.
Na het werk gaan we naar Paradise Beach. De weg er naartoe ligt langs een visfabriek. En dat ruik je. Daarna ga je achter het dorp langs, waarbij je langs een aantal vervallen huisjes rijdt. De eerste keer denk je: "Waar komen we nu toch terecht?" Maar als we op het strand zijn, is het heerlijk. Even zwemmen in de Altantische Oceaan.
Vanaf onze strandbedjes hebben we zicht op het vissersdorpje dat een paar honderd meter verderop ligt. Er liggen tientallen bootjes van mahoniehout voor de kust.
Ze hebben veel vis gevangen. De hele middag worden de bootjes gelost door mensen die tot hun schouders door het water waden. Met grote schalen of manden op hun hoofd wordt de vis aan land gebracht. Een paar van ons gaan het van iets dichterbij bekijken. Leuk om in zo'n heel andere wereld te zijn.
Gelukkig zijn bepaalde dingen af! Dat geeft een fijn gevoel, voor jullie en een beetje voor ons.
De berichten die jullie schrijven en de foto’s zijn geweldig en houden ons goed op de hoogte.
Het is echt een land met verschillen!
Het ene moment een bakker met ontzettend lekkere taarten en de verwaarloosde hutjes langs de weg.
Dan een grote oceaan om in af te koelen of harde werkers aan het strand vissers.
Geniet er nog maar van!
Knuffels 🤗 ons
Is alle rijst ondertussen ook goed terecht gekomen?
Voor jullie morgen(vandaag)de laatste werkdag.
Veel succes nog geniet er van met zijn allen.
Groeten vanaf de camping in Hees
En dan afscheid nemen, dat zal ook weer zwaar vallen.
Sterkte en voor ons zijn jullie grote kanjers.
Geniet van de laatste dag. Een hele goede terug reis. 🙏🏽🙏🏽😘
Wij als gemeente mogen trots op jullie zijn.
Jullie hebben zo hard gewerkt en dan in die hitte.
Dank dat jullie ons hebben laten meegenieten van al die verhalen en die prachtige foto’s.
Het ontroerde mij dat jullie het hadden over ons dorp Jambanjelly. Het begin van jullie werk in Gambia.
Het eind van jullie werk is nu in zicht en zal er afscheid moeten worden genomen van al die mensen die jullie deze keer hebben ontmoet en vooral zal het afscheid van Annie moeilijk zijn. Maar zij is op de goede plek waar zij goed werk zal verrichten.
Geniet vandaag nog van alles om jullie heen en dan kan ik alleen nog zeggen:
Een goede en veilige reis terug en neem al jullie herinneringen mee naar Hoogeveen.
Wensen jullie allegoed,een veilige terug reis,kijken naar jullie uit,tot gauw.
Geniet nog even van de laatste momenten, een dikke knuffel van mij aan jullie allemaal😘