Slippery when wet

Het regent weer vrijwel de hele dag. Bareuh...!!!
Hierdoor zijn de trappen buiten in het hotel heel glad. Er zijn al een aantal mensen onderuit gegaan. Het is nu 3-0 in het voordeel van de trap. Gelukkig valt de schade mee. Een paar schrammen, blauwe plekken en wat pijnlijke plekken. We worden steeds voorzichtiger.

Ook is vandaag door de heftige regen het rondbrengen van rijst niet mogelijk. 

Alhagy komt 's middags met tapalapa en stokbrood. We eten daarbij een aantal mango's die we van de bouwvakker Dowda hebben gekregen. De regentijd is hier heel vroeg begonnen. Het regende al in mei. Normaal pas in juni. Hierdoor hebben veel mango's geen harde schil kunnen maken voordat de regen er op valt. Hierdoor zijn een heleboel mango's niet goed rijp geworden. Maar de onze smaken verrukkelijk.

We vertrekken naar Madiana, waar Alhagy en zijn vrouw Yassin wonen. Daar gaan we eten vanmiddag. Onderweg komen we een overstroomde weg tegen die we niet kunnen oversteken. Dus proberen we een andere weg. Alhagy stapt zelfs uit om de grote plas/poel even verderop te controleren.

Ook daar kunnen we niet doorheen. Zelfs een andere weg  lukt niet. Het is 3-0 in het voordeel van de regen.

We moeten helemaal omrijden via Tanji. Ik geloof dat we zo heel Gambia hebben gezien.  Af en toe stroomt het zelfs de bus binnen.
Onderweg in de bus zingen we flink mee met muziek die we hebben meegenomen. 

We maken kennis met Yassin, de vrouw van Alhagy en hun kinderen Mohammed, Hujah, Hamza en kleine Yassin.

Frank helpt koken. We eten kip domoda (pindasaus) en kip benechin.

Het is pittig, maar smaakt heerlijk. Er zijn 4 schalen klaargemaakt waar we als groepjes om heen zitten. We hebben geen bord, maar eten rechtstreeks uit de schaal. De meeste met een lepel, maar sommige ook op de Gambiaanse manier: met je rechterhand.

We doen nog wat spelletjes en we voetballen op een voetbalveld met een aantal plaatselijke jongeren. Kleine Yassin is niet van de schoot van Maaike af te krijgen. We delen wat shirtjes en slippers uit aan buurtkinderen.

Het is weer tijd om naar het hotel te gaan. Gelukkig weten we nu waar we langs kunnen.

Rondom de kaars
We staan stil dat het heel erg uit maakt waar je wieg heeft gestaan. Dat terwijl wij denken dat het heel normaal is, wat we in Nederland hebben. Maar dat is gewoon mazzel.

Morgen weer aan de slag. We hopen dat het droger is dan de afgelopen 2 dagen.