Vierde werkdag en Paridise Beach
We beginnen de dag met een wens uit Almere via Gusta.
Vandaag wordt er veel gewerkt bij de kliniek:
- Er wordt een geul gegraven voor de leiding naar het tweede gebouw.
- Het toilet in het huis van de hoofdverpleger Lamin wordt geïnstalleerd.
- Zijn keuken halen we leeg en maken we zoveel mogelijk schoon.
- De plafonds zijn gewit.
- Het hele gebouwtje schuren we.
- Het regelwerk in de kliniek wordt gemonteerd, waar het plafond aan vastkomt.
- Met de stenen die we gemaakt hebben, metselen we de buitenmuur 2 lagen hoger.
- Dozen uitgezocht met lappen en naaimaterialen.
Even wat foto's
Okke is op bezoek geweest bij Lamin. Hij is met open armen ontvangen door de hele familie. De warme familieband was meteen te voelen.
In de namiddag gaan we naar Paradise Beach. Dat is een plek aan het strand met veel strandbedjes en een bar met het zicht op een groot aantal vissersbootjes. Heerlijk om even te relaxen. Op het strand zijn ook een aantal runderen. Deze keer levend. De vorige keer bij de jongeren lag er een dode koe op het strand. Dat was iets minder "Paradise" dan ze hadden verwacht.
Jan heeft zich verkleed als zeemeermin Ariël. Het zou een vriendinnetje kunnen zijn van Annie.
We eten een heerlijke maaltijd, gewoon op het strand: Een heerlijke en bijzondere ervaring.
Op de terugweg merken we steeds meer van het congres van 57 landen die in de buurt wordt gehouden. Veel politie onderweg. We komen nog een aantal auto's tegen die worden begeleid door motoren. Deze rijden al zwaaiend voor de stoet uit. We moeten zelfs van de weg af. Als de stoet voorbij is, kunnen we de weg weer op.
Vanavond is Annie er ook even bij.
Om acht uur zijn we 2 minuten stil.
Gelukkig is er ook tijd voor ontspanning en daar is Paradise Beach een prachtige plek voor. Pas wel op voor de krokodillen!
Mooi dat de viaduct nu klaar is . Vorig jaar mei was die nog in aanbouw.
Is de weg langs Lemon Creek al klaar of is alles langs de weg in aanbouw nog steeds onder een rode laag stof bedekt?
Je verbaast je regelmatig over hoe in een land als Gambia de zaken gaan., zoals verf roeren met je handen! Maar in een land als Gambia moet je roeien (roeren?) met de riemen die je hebt.
Ontroerend om de dankbaarheid te zien van de Gambianen die volkomen onverwacht een zak rijst krijgen. En de blijdschap bij de kinderen is mooi om te zien!
We kunnen trots zijn op deze Nederlandse groep toubabs!
Dat geeft toch elke keer weer de kracht om alle zware werkzaamheden in die hitte te kunnen verrichten.
En dan denk ik aan het voor mij toch nog steeds het Gambia lied ‘Ga met God en Hij zal met je zijn!’
Hij is er bij en geeft jullie de liefde en kracht om dit werk te kunnen verzetten, maar jullie krijgen ook veel liefde terug van al die dankbare Gambiaanse mensen en kinderen.
Daarnaast kunnen jullie ook genieten en ontspannen omringd door levende koeien.
Na gedane arbeid is het goed rusten, die verdienen jullie dubbel en dwars!
Maak er weer een vruchtbare dag van.
Op afstand genieten wij met jullie mee. Knuffel voor jullie allemaal ❤️💜🧡
Twee verschillende werelden…hard werken bij hoge temperaturen en hier is het volop vakantie, vanwege alle bijzondere dagen. Vandaag bevrijdingsdag. Wat een prachtig land om in te mogen wonen. De vlaggen wapperen aan verschillende huizen…nu in een beetje motregen, maar dat gaat beter worden.
Langs verschillende monumenten gegaan , waar nu allemaal kransen zijn neergelegd. Altijd weer indrukwekkend. Gelukkig is de herdenking op de Dam rustig verlopen, met helaas weinig bezoekers. Jullie allen nog een hele goede tijd met elkaar. Prachtig wat jullie allemaal verrichten. Denk ook goed aan jezelf.
Hartelijke groeten, Mary en Carla ( dit was even een kleine update uit Nederland)
Ook mooi om te zien dat de zeekoeien deze keer springlevend is. En fijn dat Annie rechtop zit zo te zien is ze weer aardig bij de pinken.
Groeten Alien en Gert